
دادخواهی قتل ۱۷۶ بیگناه در جنایت علیه بشریت در ایران همچنان ادامه دارد
هنوز مردم ایران از داغ ۱۵۰۰شهید در قیام آبان ماه بیرون نیامده بودند که داغ و درد دلخراش دیگری برای آنها فرا رسید.
قتل ۱۷۶ انسان بیگناه در جریان سرنگونی هواپیمای مسافربری اوکراینی به دست سپاه پاسداران خامنه ای، زخمی عمیق بر خاطره جمعی میلیون ها ایرانی برجای گذاشت. بعد از سه روز انکار، اقرار رژیم به «خطای انسانی» در ساقط کردن این هواپیما منجر به انفجار خشم و اعتراضاتی شد که زنان پیشتاز آن بودند و تا چند روز تمامی کشور را تکان داد.
در جریان سقوط هواپیمای اوکراینی، دستکم ۱۶ دانشجوی دختر و نیز سه تن از پزشکان و اساتید زن جان خود را از دست دادند. شلیک موشک های سپاه به یک هواپیمای مسافربری و قتل انسان های بیگناه بی شک یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت است.
مردم ایران، به ویژه خانواده های جانباختگان این فاجعه تلخ، نه می بخشند و نه فراموش می کنند و دادخواهی برای این مظلومان همچنان ادامه دارد.

ایستادگی یک دختر دانشجو در مقابل نیروهای سرکوبگر رژیم
پنهان کاری فاجعه
روز ۱۸ دی ۹۸ پدافند سپاه پاسداران رژیم ملایان با شلیک دو موشک زمین به هوا، یک هواپیمای مسافربری خطوط اوکراین پرواز پی اس ۷۵۲ را سرنگون کرد. در یک اقدام کاملاً غیرمعمول که ناقض روال و پروسدورهای بین المللی است، رژیم بلافاصله محل سقوط هواپیما را پاکسازی کرد و مدعی شد که سقوط در اثر «نقص فنی» بوده است. آنها همچنین از تحویل جعبه سیاه هواپیما تا ۶ماه خودداری کرده و با تحقیقات بین المللی در این رابطه همکاری نکردند.

اجساد قربانیان فاجعه سرنگونی هواپیمای اوکراینی روی زمین به خط شده اند
اما بعد از سه روز وقتی که دروغهای رژیم برملا شد، ستاد کل نیروهای مسلح با صدور یک بیانیه در روز ۲۱ دی ۹۸ اعتراف کرد که سرنگونی هواپیما در اثر «خطای انسانی» بوده است.
در نهایت، در شهریور ۹۹ یک گزارش سرهم بندی شده ارائه کرد. در این گزارش هر چند ناقص رئیس سازمان هواپیمایی رژیم تورج دهقانی زنگنه اعلام کرده بود جعبه سیاه داخل کابین خلبان تا ۱۹ ثانیه بعد از انفجار موشک مکالمات خلبانان را ضبط کرده و هر دو موتور در ثانیه های پس از انفجار اول روشن بوده است. (خبرگزاری حکومتی مهر- ۲ شهریور ۱۳۹۹)
یعنی در شلیک اول مسافرین سالم بودند و شلیک دوم نیز آگاهانه انجام شده بوده است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در تاریخ ۱۸دی ماه ۹۹ در این مورد نوشت: «یکی از اعضای خانواده قربانیان که در دالاس تگزاس زندگی می کند گفت بدون این که بدانیم به طور واقعی چه اتفاقی برای آنها افتاد، ما کماکان در همان شب هولناک به سر می بریم… ما هنوز در جریان هیچ چیزی نزدیک به واقعیت نیز قرار داده نشده ایم.»

خانواده های قربانیان با گل و شمع به عزیزان خود ادای احترام کردند
تهدید و اعمال فشار بر خانواده های قربانیان
انجمن خانواده های جانباختگان با انتشار بیانیه ای به تاریخ ۲ دی ۹۹ از افزایش فشارهای رژیم بر بازماندگان در آستانه سالگرد سرنگون کردن هواپیما خبر داد. در این بیانیه آمده بود مقام های حکومت ایران می کوشند روایت دلخواه خود را به جامعه بین الملل حقنه کنند و «بر جنایت خود خاک بپاشند.»
پدر مریم ملک، فارغ التحصیل دانشگاه شریف و دانشجو در کانادا که از جانباختگان هواپیمای اوکراینی بود، عملکرد و رفتار مسئولان دادسرای نظامی را «اجرای نمایشنامه» توصیف و از غارت اموال کشته شدگان گلایه کرد. او مسئولان حکومت را به زیر سوال برد و گفت: «وسایل بچه های ما که تحت تصرف نیروی انتظامی و کلانتری بوده کجاست؟ چرا موبایل هایشان را خرد کردند؟ یادگاری بچه های ما کجاست؟» (خبرگزاری حکومتی خبرآنلاین – ۲۸ آذر ۹۹)
جواد سلیمانی، همسر الناز نبیئی یکی از قربانیان این فاجعه انسانی، در اسفند ماه ۹۸ از احضار خانواده قربانیان به اطلاعات و تهدید به تجاوز جنسی خبر داد. (رادیو فردا – ۱۲اسفند ۹۸) خانواده قربانیان هواپیما به خاطر دادخواهی مستمر در معرض تهدید بودند. مأموران امنیتی به خانواده ها گفته بودند آنچه با خانواده شهدای آبان ۹۸ کردیم با شما می کنیم.
یکی دیگر از اقدامات رژیم برای به سکوت کشاندن خانواده ها این بود که چند هفته مانده به سالگرد این جنایت، اعلام کرد که در بودجه سال ۱۴۰۰ مبلغ ۲۰۰میلیون یورو بابت پرداخت غرامت به خانواده ها یعنی به ازای هر جانباخته ۱۵۰هزار دلار ردیف شده است. اما این ردیف از بودجه حذف شد.

یکی از خانواده ها عکس دختر کوچکی که در این حادثه قربانی شد را در دست گرفته است
دادخواهی قتل ۱۷۶ بیگناه
رژیم تا همین امروز در تلاش بوده است که به هر شکلی خانواده ها را در داخل کشور ساکت کند. اما این خانواده ها به رغم فشارهای امنیتی و آزار و اذیت های بسیاری که از جانب حکومت متحمل شده اند یک قدم هم عقب نشینی نکرده اند. خانواده های قربانیان همچنان در پی دادخواهی قتل ۱۷۶ بیگناه جانباخته در سقوط هواپیمای اوکراینی هستند.
آنها با انتشار بیانیه ای گزارش سرهمبندی شده رژیم در مورد سقوط هواپیما را یک «نمایش شرم آور» خوانده و خواهان «محاکمه» عاملان این جنایت شدند.
خانواده های قربانیان که سپاه پاسداران را عامل اصلی این جنایت می دانند اعلام کردند، در پی دادخواهی و محاکمه جنایتکاران هستند و نه گرفتن غرامت از جیب مردم ایران. آنها علیرغم انواع تهدید، بازداشت و شکنجه طی یک سال گذشته از این حق کوتاه نیامده اند. آنها می گویند: «قدم بعدی محاکمه جنایتکاران است. ما به سهم خود در برابر این رسوایی ایستاده ایم. با اینکه همه چیز را از کف داده ایم…»
خانواده های جانباختگان سقوط هواپیمای اوکراینی، در یک حرکت اعتراضی به حضور هیأت مذاکره کننده دولت اوکراین در برابر سفارت این کشور در تهران تجمعی بر پا کرده و با قدرت اعلام کردند حرف اول و آخرشان «محاکمه» است.

روی بادکنک های سفید و قرمز نوشته شده بود:نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم
در تاریخ ۱۸دی ۹۹ نیز خانواده های جان باختگان هواپیمای اوکراینی به فرودگاه تهران رفتند و یاد عزیزان خود را با گل و شمع گرامی داشتند. آنها سپس به محل جنایت در شاهد شهر رفته و مراسمی در آنجا برگزار کردند. مأموران انتظامی برای مقابله با آنها ابتدا مسیر را مسدود کرده بودند اما با مقاومت خانواده ها مسیر باز شد.
خانواده ها بر روی بادکنک های سرخی که به یاد عزیزانشان به هوا فرستادند نوشته بودند «نه می بخشیم نه فراموش می کنیم.»
دانشجویان دانشگاههای مختلف ایران با انتشار بیانیه ای به تاریخ ۱۷ دی ۹۹، بر خواسته برحق خود که دادخواهی ۱۷۶ بیگناه جانباخته در این فاجعه و همه جانباختگان راه آزادی است تاکید کردند. آنها جنایت شلیک عمدی به هواپیمای اوکراینی را فراموش نشدنی خوانده و نوشتند: «باور ما این است که دادخواهی از مسببین این جنایت، بزرگترین و شکوهمندترین گرامیداشتی است که شایسته قربانیان و خانواده های آنها خواهد بود.»
